UZ Leuven lanceert 'snackkar' voor kinderen met kanker
UZ Leuven start een nieuw voedingsproject op, dat kinderen met kanker meer keuzevrijheid en plezier tijdens het eten moet geven. Blikvanger is de 'snackkar', een kleurrijke kar waar de kinderen dagelijks lekkere en voedzame tussendoortjes uit kunnen eten.
Tijdens een kankerbehandeling verliezen veel kinderen hun eetlust of verandert hun smaakzin. Wat ze vroeger wel lekker vonden, smaakt plots anders, of ze hebben gewoon minder zin in eten, net op een moment wanneer ze hun energie juist het meest nodig hebben.
"Voeding bepaalt mee hoe goed een kind de behandeling kan doorstaan, en speelt zelfs een rol in de kans op herstel", zegt Lobke Husson, pediatrisch diëtist in UZ Leuven. "Daarom proberen we samen met ouders en kinderen toch manieren te vinden om eten weer haalbaar en aangenaam te maken."
De afdeling kinderoncologie zette daarom, in samenwerking met vzw Kinderkankerfonds, het project 'Snackmasters' op. Kinderen met kanker en hun ouders werden eerst bevraagd over hun eetgewoonten en noden tijdens de behandeling. Daaruit bleek vooral een grote behoefte aan meer flexibiliteit en keuzevrijheid: kinderen wilden vaker kleine hapjes eten in plaats van drie grote maaltijden, en ze wensten meer toegang tot snacks op de momenten dat er wel eetlust is. Ook vertelden ze dat ze graag af en toe zelf iets zouden kunnen bereiden, of wilden ze een plek om samen met het gezin te eten.
'Snackmasters' speelt op die noden in. De blikvanger is de 'snackkar': een kleurrijke kar die elke dag langs de kamers rijdt met een gevarieerd aanbod lekkere en voedzame tussendoortjes. Daarnaast zijn er themadagen zoals 'Smoothie vibes' en 'Verrassing Vrijdag', waarop diëtisten en vrijwilligers samen met de kinderen verse en gezonde snacks bereiden.
"Die momenten moedigen de kinderen aan om nieuwe smaken te ontdekken en maken van eten op de afdeling een gezellig, gedeeld moment", zegt Husson. "Binnenkort komt er ook een kleine keukenhoek waar ouders zelf maaltijden kunnen klaarmaken, afgestemd op wat hun kind graag eet of verdraagt. Zo wordt eten opnieuw iets om naar uit te kijken, in plaats van een verplicht nummer."
